vrijdag, oktober 20, 2006

De tickets werden keurig afgeleverd bij de klm-balie. We kunnen echt vertrekken. Het inchecken gaat niet zoals gehoopt: de laptop moet echt uit de koffer!! en het is een heel gedoe want de lenzen van de camera en de camera's zelf liggen er op en omheen gebouwd. Maar natuurlijk lukt dat ook. Op naar het vliegtuig.
Lekker ruime stoelen ;-( we zitten behoorlijk verkrampt. Dat wordt nog wat met slapen. André lukt het uiteindeljk om wel enkele uurtjes slaap te pakken, zelf doezel ik af en toe wat maar ben voornamelijk wakker en wil slaaapen!
Het ontbijt is wel lekker. Je hebt niet eens echt in de gaten dat het 6 uur later is. We ontbijten dus om 1 uur 's middags. De laatste paar honderd kilometer kun je volgen op het scherm. Die mooie eilandjes onderin (jadegroen) zijn bij Kuala Lumpur in de buurt.
De hitte in Singapore valt mee (denken we). Het vliegveld heeft een goede airco... Van de beveiliging snappen we niet echt veel. Alleen paspoort laten zien en het immigratieformulier afgeven. Dat daar de naam van het hotel niet opstaat maakt niet uit (naam wisten we niet meer, we worden toch afgehaald en ze zullen ons heus niet naar een verkeerd hotel brengen...).
Het is trouwens niet helemaal duidelijk waar onze koffers gebleven zijn. Gewend als we zijn om mét koffers door de douane te gaan. Na een hele looptocht komen we bij één loopband met koffers. En het gaat hier echt om een groot vliegveld!! Niemand heeft hier haast, er komt maar één vliegtuig per ca. 50 min. binnen (horen we later). Onze chauffeur staat mét bordje klaar. Helaas had hij té gauw in de gaten dat wij bij dat bordje hoorden, ik had nog geen camera klaar.
We mochten meteen onze koffers niet meer zelf duwen. Komen we buiten... hééééét!!!! 33°C. geen wind. Maar we mochten rustig even gaan zitten en dan haalde hij de taxi op. Een heel geschikte gast die ons van alles verteld heeft over wat we allemaal wel en niet zouden moeten doen en dat S. toch wel héél veilig was.
In het hotel worden onze koffers uit de auto gehaald en naar boven gebracht. Na even opgefrist en bijgekomen te zijn besloten we toch maar een stukje stad te gaan verkennen. Als eerste een electrical centre waar je echt letterlijk alles maar kunt vinden op electronicagebied. Lenzen voor de camera (worden te duur bevonden), nieuw mobieltje (leuke prijs, toch nog maar niet). En toen doorgelopen naar Bugis. Een en al marktkraam. Prachtig om te zien, zoveel heb ik er echt nog nooit bij elkaar gezien, en zeker niet zo druk! Heel gezellig dorpje in Singapore.

Eigenlijk is Singapore dus een eiland, opgebouwd uit een heleboel dorpjes die in elkaar overlopen. En daaromheen weer een aantal eilandjes.

's Avonds zijn we naar Little India geweest. Het is bijna Deepavali (=nieuwjaar) en alles is enorm versierd. Straatverlichting, bloemen, tempels, álles. Er zijn een heleboel offers nu in de tempels. Op blote voeten mag je gewoon naar binnen en met een beetje geluk hele rolletjes volschieten. Dat geluk had ik dus. André bewaakte mijn schoenen en ik ging brutaalweg fotograferen. Wat een cultuur! Zó kleurrijk, zó verschillend. Het was maar goed dat ik flink wat Mb's op m'n schijfje had.

Midden in de nacht werden we wakker. Jetlag? En die airco maakt toch wel heel wat herrie. Dus zetten we de electriciteit uit, dan valt de airco vanzelf ook uit. Tja. Maar dan gaat het noodlicht vanzelf aan. Niet echt de bedoeling dus dan maar met aircoherrie slapen. En we slapen grandioos door het ontbijt heen. Dat wordt een egg-sandwich met salad en french fries...

Vandaag zijn we naar Pulau Ubin gegaan. Een eiland in het noordoosten, met de boot 20 min. nadat de taxi ons in 3 kwartier naar de ferry bracht. De ferry vertrekt als er 12 mensen mee willen gaan... Dat bleek gelukkig niet echt lang te duren! Een soort jonk bracht ons naar het eiland. Daar stonden zowat 500 fietsen op ons te wachten (voor € 1 per dag!) maar we besloten toch om maar een stukje te lopen. En dat hebben we enkele keren moeten herhalen. Om de 500 m staat er een "hut" waar je lekker kunt uitrusten. Prachtige natuur, de fauna liet zich niet zien (wel horen). Er staan enkele huizen langs de weg, waarbij je je afvraagt of men daar echt in woont. Ja dus. Later hoorden we dat op dit eiland van 8 bij 2 meter tot in de 70-er jaren 4.000 mensen (tegelijk!) woonden. Nu nog 50... Waarvan leven ze? Een soort pensioen of het restaurantje. Wie we ook tegengekomen zijn in S., iedereen is even vriendelijk. Al willen de oudjes niet echt op de foto (lees: echt niet). Maar het is me tot 2x toe gelukt om de binnenkant van een woning te mogen fotograferen, beide keren heel verschillend, wel ongelooflijk! En uiteindelijk hebben we een heerlijke maaltijd in het "dorpje" op het eiland gegeten. Dorpje bestaande uit 6 fietsenverhuurders, 2 winkeltjes, een tempel(tje) en een aantal "restaurants". In dit restaurant heb ik zelfs foto's in de keuken mogen maken al gaf mevrouw toe dat het niet echt schoon was. Maar wij vonden het prachtig! Er werd in een teil afgewassen, oma maakte de groente schoon...
Vanavond lekker in de buurt nog wat gegeten en nu aan het bijkomen.

De volgende post zijn alleen een aantal foto's: de markt van Bugis, impressie van Little India, en 2 foto's van Pulau Ubin.